Dag 13-Dinsdag 30 juli, Reisdag Koh Tao- Koh Samui
Door: Kor
30 Juli 2013 | Thailand, Ko Samui
Voor diegene die snel in een mode komt van “ik ken dit versje al” moet je offers brengen. No Pain, No Gain! Wij willen van alles, veel, nieuwe dingen, beleven, meemaken, ruiken, ervaren. Kortom: ‘Leven met volle teugen’. Daar staat dus wat tegen over!
De rugzakken zijn snel weer gepakt. Alles is vannacht opgeladen. De batterijen vol. Behalve de onze. Want zoals alle nachten hier in dit resort hebben we k#t geslapen. Dat is dus lekker consistent. Eerste nacht was het slapen super. De luxe versie had: Airco, 1x2 & 1x1 persoons bed (prima geslapen met z’n vieren), zachte bedden, ruime bedden, veranda, eigen badkamer. Maar nee, wij zijn met rugzak op vakantie: dus geen luxe! . Wij zijn spartaans. Krijgen spartaans. Wat een k#t nachten. Oliebollen in de frituur hebben het helemaal niet slecht zou ik zeggen.
Weg gaan is dan ook niet moeilijk, alles is dus snel gepakt(ook een voordeel). We gaan vandaag niet ontbijten. We nemen een yoghurt met fruit (Joep) en een sandwich ham/kaas (Bink) to go. Mee voor op de boot. De taxi staat stipt 08:30 uur. Het eten to go laat op zich wachten en is er net voordat de taxi vertrekt. Er gaan meer toeristen, dus er gaan meer taxi’s. 4 in totaal. 3 voor de passagiers, 1 voor de bagage. Wij hebben geluk. Wij mogen in de cabine van de Pick-Up. Dus met Airco. Geen stof, zoals de ‘vakantiegangers’ achterop.. Op de pier aangekomen snel richting boot. Wij zijn de enige zonder kaartjes Snel nog een kaartje kopen en dan 40 minuten wachten totdat de boot gaat. Wij zijn vroeg en hebben een zitplaats (weer Airco). Joep eet zijn yoghurt met fruit. Bink zijn Sandwich met patat(?!) Nu begrijpen we ook dat het zo lang duurde, moeten nog het frituur aanzetten….
De patatten zijn snel op maar het broodje wil er niet in. Kaas niet lekkerrrrrr! Jammer de jammer. Bink op zijn best tijdens de maaltijd. Beleg eraf en succes met je broodje!
Er zijn ook 3 gelukkige vakantiegangers die met infuus, met buddie voor de rugzak, met verpleegkundige naar koh Samui Hospital gaan. Allen lekker bleek, maar niet door te kort aan zon.
Joep wil nog even tijdens de overtocht kijken op het achterdek. We gaan samen. Samen zien hoe we Koh Tao verlaten, op naar Ko Samui. Joep zegt tegen me; ‘Later, als ik kinderen heb kom ik terug. Samen met mijn kinderen. Dan gaan we ook snorkelen. Kijken of alles nog zo mooi is en hopelijk vinden mijn kinderen het dan ook mooi!’. Als je dat leuk lijkt moet je dat doen. Lijkt mij een prachtig plan! Prachtig vooruitzicht! Hopelijk kunnen wij het mee beleven. Anders, dan is dit verslag er nog. ‘Gelukkig hebben we de foto’s nog’ En denken ze allemaal nog eens terug. En zien de verschillen. Niet in goed en slecht! Maar in toen en nu!
Leven; is niet wie je bent, waar je bent. Leven is genieten hoe je er komt. Leven is jou reis door de tijd! Hopelijk beleven onze kinderen dat net zo. Het is aan hun. De plaatjes zijn voor iedereen het- zelfde. Maar jij kleurt ze in.
Tijdens de boottocht dutten we wat onze slaaptekort weg. Joep en Bink maken hun tekort aan speeltijd achter de DS goed en merken de tussenstop bij Koh Pna-gan geenszins op. We pakken de tassen en stappen op de kade. Het is echter de haven aan de gehele andere kant van het eiland als dat we verwachten. Dit waarschijnlijk door de zieken aan boort die de kortste route krijgen naar het ziekenhuis. (Jammer, ben je ergens zie je nog niks…).We verwachten een kade met resort taxi’s. We verwachten mooi weer. We verwachten vakantie. Niks van dit alles. Het is een heksenketel want er is een tropische bui los gebarsten. Iedereen probeert droog een taxi te bemachtigen. Afdingen is er niet bij. Droogzitten = betalen! Smile, this is also Thailand!
We wachten de ergste bui af en lopen in de drup richting de openbare taxi’s. Niet de particuliere. Die vragen nu de hoofdprijs (600 Bath). Wij worden opgepikt door een taxi die ons voor 200 Bath naar het strand brengen die we willen aandoen. Chungmon Beach. We zijn weer de enige zonder een reservering. Even worden we nerveus, door de reacties van de locals. Hopelijk is er nog plek voor ons?. Maar goed, zo wouden we het. Zo krijgen we het. Zo is het. We vinden vast wel wat. We worden gedropt bij ons strand en de chauffeur zegt dat dit hotel nog wel plek heeft. Klopt er is plek. Eerst checken we het huisje. We komen langs het zwembad. Groen water!? Huisjes staan in de vorm ‘hutje-mutje’. Kortom. We zien wel effe verder. We lopen over het strand om er zeker van te zijn of ‘dit de Beach is die we willen beleven?’. We vervolgen het strand tot we een resort tegen komen die ons aanspreekt. Samui Honey Resort spreekt ons aan. Bij de receptie vragen wat er mogelijk is met zee zicht. We krijgen aangeboden een huisje, extra bed, airco, veranda, schoon zwembad, uitzicht op zee en dit incl. ontbijt voor 2350 Bath/nacht. Het vorige Hotel á la Bijlmer met groen zwembad vroeg 2500 Bath. Dus Doen. Tip: Ga naar het strand waar je wilt zijn, zoek een Hotel die je aanstaat en check de mogelijkheden.
De tassen zijn snel uitgepakt. De zwembroekjes aan en hup naar het strand, De zon staat al weer aan. Dus heet. Weer hebben we een prima reisdag uitgekozen, de dag met regen.
De rustige Beach komt na de regenbui weer tot leven en uit alle hoeken en gaten komen de toeristen en de verkopers weer tevoorschijn. De een verkoopt ijsje; Vitamins! De ander verkoopt kleedjes, weer een heeft een klein BBQ’tje. Wij laten de verkopers links liggen. Wij respecteren hun. Zij ons. Maar van de BBQ maken we dankbaar gebruik. Het is een klein maar uiterst effectieve apparaat. De natte kooltjes zijn in een oogwenk weer roodgloeiend en de ‘winkel’ is weer open. Ik haal er 2 verse maïskolven en 4x kipsaté. Ter plekke klaar gemaakt op vraag van de klant. Al knagend genieten we met z’n allen van deze - Costa del Koh Samui-. Het duurt even voordat we door hebben dat dit eigenlijk ook heel mooi stukje Thailand is. Anders, maar ook mooi. Dit Resort heeft eigenlijk alles. Geen massa toerisme (lees rust), prachtig zwembad, mooi strand, eigen restaurant waarbij je letterlijk aan het strand kan eten met prachtig uitzicht (wie ontbijt er tegenwoordig nog zo?). Het gaat niet om wat je hebt maar waar je van geniet!
-
04 Augustus 2013 - 19:12
Greta Post:
Hoi hoi, dit is het eerste verslag dat ik van jullie lees. Wat geweldig klinkt het allemaal! Volop genieten zo samen, volgens mij! Veel plezier nog! Liefs! Greta en aanhamg ;-)
-
04 Augustus 2013 - 19:15
Greta Post:
En natuurlijk de hartelijke felicitaties voor Joep voor zijn 10e verjaardag! Ook van Quinten uiteraard!!!! X Greta
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley