Dag 26, Laatste dag -Rikka Inn- Kohsan Rd- Bangkok
Door: Kor
12 Augustus 2013 | Thailand, Bangkok
We gaan naar het zelfde restaurant als gisteren. Ontbijt was daar goed. Ontbijten was daar gezellig. Dus ontbijten we daar weer.
Het is vandaag Moederdag en Koninginnedag. Hier in Thailand een gezamenlijk feest. Het koninginnen sprookje kennen we al en het Paleis al gezien. Dat deel van de stad is vandaag ook te druk. We willen nog onze laatste uurtjes in Bangkok besteden aan een Rondvaart door authentiek Bangkok. En als Joep het nog trekt gaan we ook de Baiyoke Sky Tower nog op. Maar eerst vandaag mijn pak halen. Dus ontbijt op en dan richting kleding winkel. De afstanden hier zijn minimaal. Minimaal want we zitten in het absorptie mekka, het financiële centrum. Het centrum dat zo ontworpen is dat de toerist nooit ver hoeft te zoeken om van zijn geld af te komen. In welke vorm dan ook. Het centrum loopt in vele kringen om jou heen. Net zo lang absorberen totdat je portemonnee leeg is. Dan wordt je hier uitgekotst. Lekker functioneel.
Dus het Hotel zit vlakbij het restaurant. Het restaurant weer vlakbij de kleding winkel. En de kledingwinkel weer vlak bij ons hotel.
Een klein stukje lopen en we zijn er. De winkel is er. Mijn pak niet. Dus….? We mogen wachten. Waarop? Hoelang? Het is toch een feestdag? Die komt dus nooit! De winkelier blijft ondanks mijn verontruste blik koelbloedig. Na 2 maal aandringen van mij wil hij wel even bellen. Ik krijg het antwoord niet te horen. Maar binnen een paar minuten stopt er een auto voor de zaak. Mijn pak wordt afgeleverd. Nou ja pak. Een bouwpakket in de vorm van een body warmer met allerlei krijtstrepen en een setje losse mouwen. Alles wordt om mij heen gedrapeerd en mij wordt gevraagd ‘GOOD?’. Goed? Of ik dit goed/mooi vind? Ik kom een pak halen geen bouwpakket! Alles moet nog op maat gemaakt worden en ik dacht dat het klaar zou zijn! We vliegen morgen! Ik ben druk. De winkelier rustig. Alles komt goed. Alles met de lach. Dat zou ik ook meer moeten doen.
De croutier neemt mijn laatste wensen door en gaat vervolgens weer weg. Weg met mijn pak. Over een uur is het klaar zegt de winkelier….. Dan halen we het aan het einde van de dag op. De winkel is open tot 2200uur. We gaan op zoek naar een taxi. Een taxi die ons naar de rondvaartboot breng. Al lopende komen we bij een taxi aan en het hele spel begint weer van voren af aan. Alleen zijn nu de prijzen hoger. Het is Koninginnedag. Deze mannen willen nu de hoofdprijs. Wij niet dus zoeken we verder. We komen een man tegen die ons info wil geven. Wij willen géén info, wij willen een taxi. Hij blijft aandringen om ons toch te voorzien van tips. Wij willen dit niet maar willen ook niet onfatsoen zijn. Dus blijven we toch maar even staan. Dit keer blijkt het geen verkoper te zijn maar een echt goed bedoelende man. Hij geeft tips waar we de beste boottocht kunnen vinden. Er blijken meerdere te zijn en maar 1 heeft normale prijzen. De rest dus blijkbaar niet. Ook geeft hij aan wat de taxi mag kosten en welke taxi’s we moeten nemen. Er zijn vrije taxi’s met vrije marktprijzen en overheid ’s gecontroleerde taxi’s met gecontroleerde vaste prijzen. Beide herkenbaar aan de kleur van hun taxi nummer. Hij zegt dat onze rit max 20 bath mag kosten. Sterker nog, hij houdt een TukTuk staande en zegt tegen de driver dat deze toeristen voor 20 Bath naar de andere kant van de stad willen. Hij reageert heel normaal met O.K! En voor 20 bath krijgen we de beste rit, de beste service.
Dit blijft toch moeilijk hier in Thailand, om onderscheid te voelen tussen vriendelijke mensen die goedbedoelde adviezen geven zoals deze man en vriendelijke mensen die goedbedoelde adviezen geven om er zelf een slaatje uit te slaan. Zelfde lach. Zelfde vriendelijkheid. Echter eentje met een valkuil. Nu geen valkuil. Deze super vriendelijke TukTuk brengt ons tot voor de treeplank van de boot. Hij meldt nog even bij de reder wat wij willen en wat wij maximaal mogen betalen. Wij geven hem 30 Bath voor onze 20 Bath deal. Hij is er echt erkentelijk blij mee. Wij ook. Een echte Win Win situatie!
Deze reder vraagt slechts 10% van de prijs die grote reders vragen. Deze reder vaart met rondvaartboten, de grote reders met Longtails. Deze reder vaart met vrouwen als piloot, de grote met uitsluitend mannen. Deze reder verdeelt de winst, de grote stopt alles uitsluitend in eigen zak. Wij zien geen verschil, alleen de prijs. In Thailand is het niet geaccepteerd dat een vrouw een boot bestuurd. Dit is echter een gesubsidieerde reder die werkloze vrouwen helpt aan een betere toekomst. Beter bestaan. Wij varen mee op hun geluk. Prachtig concept. Mooi dat we hieraan ons steentje mogen bijdragen.
De tocht is mooi langs oude gebouwen en huisjes. Smalle kanaaltjes door de oude binnenstad waar arm en rijk naast elkaar leeft. De armen zwemmen hier in dit vieze water. De Rijken in hun geld en nemen alleen genoegen met hun privé zwembad. Vele verschillen tussen de niveaus zijn hier overduidelijk zichtbaar.
We kopen bij onze ‘kapitein’ nog een oud brood om de vele vissen, die beschermd zijn in dit deel van de rivier, te voeren. De kapitein weet dat we dit willen, dus verkoopt brood met een riante marge. De vissen weten dat ze hier veilig zijn, dus zijn er in grootte getale. Wij maar voeren. Vissen maar eten en de kapiteins maar verkopen. Net als alle andere toeristen spelen we vrolijk mee in dit toeristisch theater.
Na ruim een uur het hart van Bangkok te hebben bewonderd vanuit een boot worden is de tocht over. We worden vlakbij het Paleis afgezet. Wat een drukte hier bij de grote reders. Hier urenlange rijen wachtende . Wachtende mensen met principes, die geen vrouw dulden achter het roer. Zij mogen hier in de meters lange rijen wachten. Uren wachten. Wachten op de hoofdprijs. De prijs van principes.
Wij lopen richting paleis. Wat een mensen. Wat een drukte. De hele stad ligt op zijn ‘gat’. Taxi zoeken lukt hier niet. We moeten eerst naar de andere kant van het paleis zien te komen. Dat kan alleen te voet. We lopen nu toch en wegens de drukte besluiten we om door te lopen, door naar ons Hotel. We kunnen dan nog lekker 1 maal op het dak zwemmen. Lekker afkoelen tijdens deze warme dag. Joep de tijd geven om op ‘adem te komen’. Bink de tijd geven om ons te laten genieten van zijn meesterlijke bommetjes. Haaienduikbril op, oordopjes in en ‘PLONS!”
De dag loopt teneinde. We moeten nog wat eten en mijn pak kan ik nog ophalen. Laten we het pak maar voor het eten doen dan zijn we vrij in tijd om de avond verder in te kunnen delen. Pak ligt klaar en wordt voor mij in een mooi handzaam pakketje gedaan wat weer past in mijn rugzak. Ik krijg mijn ‘bouwmaten’ mee zodat in Nederland via internet elk pak of blouse online bij hun kan bestellen.
We gaan vanavond onze laatste avond door brengen in de Baiyoke Sky Tower. Hier gaan we genieten van het 300m hoge uitzicht, genieten van het vuurwerk. We gaan met een taxi op de meter. Voor 100 Bath brengt hij ons naar de hele andere kant van de stad. Bij de voet van de Tower worden we afgezet en rekenen de 100 Bath af.
De tower heeft speciaal voor vandaag een feestprogramma. Het is Moederdag dus worden alle moeders worden hier in het zonnetje gezet. Dat doen ze door een speciaal tarief van 790 Bath p.p. te vragen. Normaal 500 p.p. en de kids are free. Maar gelukkig is het vandaag Moederdag. Nu geldt 4x790 Bath please! Smile, het is feest!
Het uitzicht over de stad is fenomenaal. Op het hoogste deel van de toren zit een platform die ronddraait. Dan hoeven wij luie toeristen niet rond te lopen. Gewoon stil blijven staan en om je heen kijken, 360 graden moeiteloos genieten!
Als alles op ons netvlies zit mogen we aan onze tafel. We hebben kaartjes voor het Moederdag diner. Dit is onbeperkt eten van allerlei Thaise lekkernijen. Niet van hoogstaand niveau, maar wel op het hoogste niveau. Kortom bijzonder!
Tijdens het eten gaan de lichten uit en iedereen gaat staan. Een koor zingt het volkslied voor de Koningin. Aansluitend wordt de sky verlicht door het vele vuurwerk in de stad. De plek waar het paleis staat is duidelijk herkenbaar een de hoeveelheid van het vuurwerk. Blijft een mooi en bijzonder gezicht. Om op het vuurwerk neer te kijken. Wij zitten op 300m hoogte, wat geen vuurpijl weet te halen.
Tijdens het eten komen we ook als gezin ook nog op de foto. Alle moeders worden zo in het zonnetje gezet. Aan het eind van de avond krijgen we deze foto ingelijst mee. Mooie afsluiting van de dag, mooie afsluiting van ons verblijf in Bangkok.
We nemen voor 200 Bath de taxi terug naar ons Hotel. Zoals vaak, je kan wel ergens komen door af te dingen. Maar om er weer weg te komen lukt alleen via de hoofdprijs. Zo nu ook. Bij het hotel kopen we nog snel 4 ‘krekels’ voor Joep en Bink. Hun aandenken aan Thailand en 2 souvenirs voor Douwe en Lune. Ook hier de hoofdprijs, want we willen ze hebben en zijn afding-moe. Geen puf meer voor deze zinloze en eindeloze afding martelingen. We zijn er klaar mee. Klaar met de vakantie. Dus op naar ons vertrek van morgen. Nog even douchen, nog wat laatste foto’s uitzoeken, nog laatste Cola Sang Sum, laatste pinda’s en dan plat. Gereed maken voor vertrek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley