Dag 24, Reisdag Pak Chong - Kohsan Raod - Bangkok - Reisverslag uit Bangkok, Thailand van letsgothailand - WaarBenJij.nu Dag 24, Reisdag Pak Chong - Kohsan Raod - Bangkok - Reisverslag uit Bangkok, Thailand van letsgothailand - WaarBenJij.nu

Dag 24, Reisdag Pak Chong - Kohsan Raod - Bangkok

Door: Kor

Blijf op de hoogte en volg

10 Augustus 2013 | Thailand, Bangkok

Vandaag verlaten we Green Leaf. We hebben een reisdag Pak Chong - Bangkok. Dus op naar Bangkok. Op naar de laatste 3 dagen vakantie. Vanuit Bangkok verlaten we uiteindelijk Thailand. Dus nog even anti acclimatiseren in Bangkok. Weer gewend raken aan de drukte. Weer gewend raken aan veel mensen om ons heen. Gewend raken aan alle -doe dit doe dat- dingen. Gewend raken aan dat dit de finale is van deze vakantie. De laatste stap naar huis!

We gaan ontbijten en na mijn klacht over gistermorgen, lijkt nu iedereen paraat te staan. Allen in het gelid om ons tot dienst te zijn. Dit in tegenstelling tot gisteren, toen was er niemand. Letterlijk leeg!
Maar goed, nu is nu en nu wel ontbijt. We kiezen voor de enige mogelijke keuze; American Breakfast. American Breakfast they have, American Breakfast It will be. Voor de zekerheid had ik zelf chocomelk (FrieslandCampina) en 4 yoghurtjes meegenomen. Gehaald bij de 7-eleven hier tegenover. We hebben een lange bussreis, dus please fill me up baby.
We zijn gereed voor de busreis. We checken uit bij Ruen Mai Ngam Resort. Prachtig resort maar de service is drama! Vele oorkondes heeft dit Resort verdiend in het verleden. De stille getuiges (oorkondes) hangen nog aan de muur. Maar dat was toen. Nu is nu. Nu is alles anders. Wat een drama! Prachtige gebouwen die door vergeten onderhoud nu “minder mooi” zijn.
Nieuwe eigenaar, nieuwe regels. We checken en ‘Bitchy’ heeft dienst. We moeten nog een extra nacht en het extra bed betalen. Dit weet ze dan wel in het Engels uit te brengen. Maar als we melden dat we dit reeds bij aankomst cash betaald hebben verstaat plotsklaps géén Engels meer. Als we melden dat we géén Hotel service hebben ontvangen verstaat ze geen Engels. Als we melden dat we gisteren geen ontbijt hadden verstaat ze geen Engels. Als we melden dat wij eigenlijk geld van haar krijgen weet ze alleen nog -So Solly- uit te brengen. Er wordt nog wat heen en weer gescholden tussen receptie en kantoor. Dan besluit ze om toch de extra nacht te willen innen.
Ik ben het zat en sluit deze discussie op zijn Thais. Ik lach vriendelijk. Vouw mijn handen voor mijn gezicht en buig diep voor haar met de tekst “Khap Kun Kap”. Zij als echte Thaise kan maar 1 ding doen; stoppen met haar tirade en mij hetzelfde gebaar geven met de tekst “Khap Kun Ka”.
Daarna ratelt zij verder. Daarna loop ik lachend weg. Good Luck. Ga zo door en de renovatie zal niet af komen.
We checken ook uit bij Green Leaf. Slechts 50 meter verder. Slechts 2 deuren verder. Slechts een kleine afstand maar een totale andere wereld. Hier bestaat het echte Thailand nog. Echte vriendelijkheid. Echte gastvrijheid. Echt genieten.
Alles is basaal. Alles minimaal. Alles functioneel. Alles super relaxed! We hebben bij de ‘buren ‘ gelogeerd omdat Green Leaf vol zat. Omdat de ‘buren“ nog plek hebben. Omdat de buren altijd plek zullen hebben. Green Leaf zit altijd vol. Waarom? Zij doen wat ze leuk vinden. Zij doen waar ze plezier aan beleven. En zij delen ze met een ieder die hier komt. Het was er druk. Eigenlijk te veel mensen voor de tour. Eigenlijk te veel toeristen in het natuurgebied. Maar des ondanks hebben wij een supertijd gehad. Ze blijven ondanks alles jou als middelpunt zien. Jou het vakantie gevoel geven waar je naar zoekt. Dit is waar Green Leaf zich in onderscheid. Wij hebben ondanks de aanwezigheid van eigenlijk te veel toeristen (geen wilde olifanten) toch een super leuke ervaring gehad. Dit is wat ze je mee willen geven. Een leuke tijd. Hier slagen zij maximaal in. Maximaal met minimalisme.

Wij checken vandaag uit. Vele checken vandaag uit. Eén treintransfer van 10:00uur is ons al voor. Wij hebben de treintransfer van 11:00uur. Een Nederlands gezin, die we ontmoet hebben tijdens de tour, gaat ook met dezelfde trein. Zelfde bus. Ook laatste stop naar Bangkok. Zij nog 4 nachten. Wij nog 3 nachten. Zelfde doel; Bangkok. Zelfde eindpunt; Nederland!

We worden gedropt voor het busstation. Dan kaartjes voor de bus. Voor 559 Bath zijn we eigenaar van onze tickets naar Bangkok. Tijdens deze busrit zien we Bangkok dichterbij komen. Niet aan de skyline maar aan het formaat van de huizen. Dit is in de 16 jaar dat we hier niet zijn geweest zeker veranderd. De welvaart. Wat een bakken aan geld hebben ze hier te verbrassen. De ene wijk nog groter en mooier als de ander. Alles op westerse school geschoeid. Zelfs de namen hebben ze over genomen. Het laatste pronkstuk als woonwijk heet Monte Carlo. Wat een luxe. Wat on Thais. Wat, wat… wat moet dat hier?
De crisis heeft hier nog niet huisgehouden. Alles draait overuren om de greep op de inkomsten te maximaliseren. Dat hebben ze geleerd van de ‘klanten’ die hier geweest zijn.
Armoede is er zeker nog. Maar de weelde en hebzucht overwoekerd hier alles.
Na 3 uren bussen komen we aan op Busstation Bangkok. We worden overvallen door de vele Taxi aanbieders. Die ons naar het juiste adres willen brengen. Jij noemt het adres. Zij de prijs. Wij: Khao San Road! Zij: 400Bath! We twijfelen, proberen 200 Bath maar krijgen geen respons. Wij haken dan af. Op naar de stadsbus. Na wat rondvragen moeten we lijn 77 hebben. Tijdens de korte wandeling vraag ik onderweg nog eens. Nu moeten we lijn 3 hebben. Lijn 3 gevonden en deze gaat langs Khao San Road. We stappen in. Kaartjes koop je hier in de bus. Dus wachten totdat de bus vertrekt. Bus staat klaar met draaiende motor. Bus staat klaar met gasten op stoelen. Nu allen nog de chauffeur en kaartjesverkoopmevrouw en we kunnen. Na 10 min wachten komt de chauffeur en de dame. We kunnen. Voor 19 Bath zitten we 20 minuten in de stadsbus. Prachtige rit. Veel gezien van Bangkok. En dat voor slechts 5% van de prijs van de taxi.
We worden 1 straat voor Khao San Road afgezet. Het is al druk in de straten. Maar Khao San Road is onbeschrijfbaar. Veel, heel veel toeristen lopen hier of hun eerste, of hun laatste, of al hun vakantiegeld uit te geven. Hier moet het geld rollen! In het midden van deze heksenketel hebben wij een Hotel met -pool on the roof- geboekt. Een van de 2 hotels die we reeds op Koh Samui geboekt hebben. Via internet. Voor de zekerheid. Zekerheid om de laatste nachten te kunnen slapen. Zekerheid de laatste dagen in deze heksenketel een hotel met zwembad. Zekerheid. Om middels zekerheid alvast aan Nederland te wennen!

We komen midden op Khao San Road aan bij Rikka Inn. Een prachtig hotel! Voor dit deel van de stad. Voor dit Budget. We worden ontvangen met het bordje; Fully Booked! Yes! Wij hebben gereserveerd! Yes, wij mogen hier slapen! Yes, wij gaan zwemmen!. Inchecken. Sleutel. Lift. Kamer. En dan… dan zien we het bordje: Pool from 5 till 15 august out of order for cleaning! Niet gemeld op internet. Niet gemeld door AgodA.com. Niet gemeld bij inchecken. Hoe verwerk je deze info? Hoe meld je dat de kinderen? Wij hebben ze van alles beloofd, wat ons ook is beloofd. Maar kunnen het hun niet geven. Wel betaald. Niet gekregen. Ik vraag de receptie vriendelijk hoe dit in elkaar zit en zij verzekerd mij dat morgen het zwembad gereed is. Are you sure? vraag ik nog. Zij lacht, ik weet het zeker! Geen zwembad. Ik heb er geen verdusie in. Morgen zullen we zien wie gelijk heeft. Ik hoop dat ik ongelijk heb.

We lopen wat over de Khao San Road en ontmoeten een dame die we ontmoet hebben bij Geen Leaf –It’s a small world after all-. Zij zit in dezelfde straat. Ander hotel. We gaan voor de Pizza. De kids mogen kiezen; of nu onze keuze: echt Thais, of hun keuze: Pizza. Pizza is het. Pizza wordt het. Met uitzicht op Khao San Road eten we de Pizza, kletsen wat gezellig en spelen een potje pesten. Hierna gaan we nog even op in de drukte.. Wat struinen. Joep heeft zich helemaal klem gegeten. Volledig afgetopt met Pizza en Cola. Bink heeft van de Pizza een enorme dorst gekregen en is moe. Dus zakken af richting het Hotel. Joep raakt hoe langer hoe voller. Tenslotte krijgt hij last van zijn buik en in het hotel is hij er ziek van. Balen. Snel douchen. Snel slapen. Hopelijk snel over. Nog even temperaturen. 38,5! Das, Lekker! Hopelijk herinnert hij de laatste dagen Bangkok niet als; “a bed with a view”. We zullen het morgen beleven.

Ik laat me hier nog een pak aanmeten die maandag klaar moet zijn. €90,- voor a tailor made costume. Maandag zien we het resultaat. Ook deze dag sluiten we af met Cola SangSom en pinda’s. Dit drinken we in de lobby, zodat de kids ongestoord op de kamer kunnen slapen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Actief sinds 15 Juli 2013
Verslag gelezen: 741
Totaal aantal bezoekers 29901

Voorgaande reizen:

19 Juli 2013 - 14 Augustus 2013

Letsgothailand

Landen bezocht: